ഞാൻ നിന്റെ കലമാൻ
നീയെന്റെ കണ്ണുകളെ വാഴ്ത്തി
എന്റെ കൊമ്പുകൾ തളിർക്കുന്ന കാലത്തെ കുറിച്ചു പാടി
അങ്ങിനെയങ്ങിനെ
ഒരു മാൻ ഒരു പെണ്ണുമായി പ്രണയത്തിലായി!
വന്യമാം ശരൽക്കാലപാത പിന്നിട്ട്
നിന്റെ സുഗന്ധത്തിലേക്ക് ഞാൻ കാടിറങ്ങി…
നീ വളർത്തുന്ന കിളികൾ
എന്റെ നെറ്റിയിലെ ചില്ലകളിൽ പെയ്തിറങ്ങി
കാറ്റിൽ പൊഴിയുന്ന ഇലകളിൽ
നീ തണുത്തുറഞ്ഞപ്പോൾ
ഞാൻ നിനക്ക് തീക്കാറ്റായി
പ്രണയത്താൽ നമ്മൾ കാടും വീടും മറന്നു
ആകാശവും കിളികളെയും മറന്നു
നീ മാനായി ഞാൻ മനുഷ്യനായി…!
തണുപ്പുകാലം തീർന്നു
ദൂരെ നിന്നും നിന്റെ കൂട്ടുകാരെത്തി
അവർക്ക് ഞാൻ
നിന്റെ മുറ്റത്ത് വിസ്മയം തീർത്ത പച്ചക്കലമാൻ
നീ അവർക്കിടയിലലിഞ്ഞു പോയി
പിന്നെ നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടതേയില്ല
നീലനിലാവിൽ
നിന്റെ കിളിവാതിലിലൂടെ
എന്റെ നേരെ ആരോ നിറയൊഴിക്കുംവരെ.
No comments:
Post a Comment